گمانم مادر هیچ وقت نفهمید که چرا کف تمام قابلمه‌هایش قر می‌‌شد،
مادر که تبل‌بزرگم[1] گوش نمی‌کرد،
مادر همیشه نگران شام شب بچه‌هابود و اینکه گوشت یخی کوپنی بو ندهد،
نگران کره کوپنی مارگارین که بزرگی بود و باید برای هر وعده تکه‌ای یش را جدا می‌کرد،
نگران باطل شدن کوپن روغن بود که آنروز هم بعد چند ساعت توی صف ایستادن نتوانسته بود بگیرد.
نگران بادم‌هایی که هنوز وقت نکرده بود مغز کند تا برای جبهه بفرستد
نگران برادری که هر چند ماه یک بار نامه‌اش می‌رسید و هر بار که تلوزیون اخبار عملیان جدیدی را پخش می‌کرد مادر نگران‌تر می‌شد
نگران بچه‌ها که نکند لباس‌اشان توی بازی پاره شده باشد و پیش دوستانشان شرمنده باشند،
مادر نمی‌دانست که بچه‌ها توی کوچه به عمد لباس‌اشان را خاکی و اگر می‌شد پاره می‌کردند تا بیشتر شبیه رزمندگان بشوند،
مادر نمی‌دانست بچه‌ها با آن تفنگ‌های پلاستیکی چقدر بچه‌های عراقی را کشتند،
نمی‌دانست چقدر با کمربند نجات قمقمه‌ایشان زیر تانک‌های عراقی پریدند
نمی‌دانست که چقدر توی مدرسه مارش نظامی و از جلو نظام تمرین می‌کردند،توی حیاط سینه‌خیز می‌رفتند تا برای جنگ آماده شوند
مادر نمی‌دانست، اگر می‌دانست شاید بچه‌ها را توی خانه حبس می‌کرد، شاید تلوزیون لامپی 24 اینچ را ار پنجره بیرون می‌انداخت...

-----
[1]
تبل بزرگم خیلی قشنگه
وقتی که می زنم
این جورصدا می ده
بوم , بوم , بوم
بوم , بوم , بوم
بوم , بوم , بوم
ویلونی دارم خیلی قشنگه
وقتی که می زنم
این جور صدا می ده
دیدیری , دیدیری , دیدیری
دیدیری , دیدیری
دیدیری , دیدیری
شیپوری دارم خیلی قشنگه
وقتی که می زنم
این جور صدا می ده
دودورو ,دودورو , دودورو
دودورو , دودورو
دودورو , دودورو
پیانویی دارم خیلی قشنگه
وقتی که می زنم
این جور صدا می ده
دنگ دد, دنگ دد, دنگ دد
دنگ دد, دنگ دد
دنگ دد, دنگ دد
اسب سفیدم خیلی قشنگه
وقتی که راه می ره
این جور صدا می ده
پیتیکو , پیتیکو , پیتیکو
پیتیکو , پیتیکو
پیتیکو , پیتیکو
اما تفنگم توش یک فشنگه
وقتی که می زنم
این جور صدا می ده
دنگ