حدود 10 سال پیش وقتی خاتمی تازه در دوره اول ریاست جمهوری اش پیروز شده بود در یک بحث دانشجویی یکی که هنوز از پیروزی خاتمی مست بود از من پرسید:

-حالا نظرت در مورد آینده ایران چیه؟

گفتم :

-من فکر می کنم ایران حداکثر تا بیست،سی سال دیگر تجزیه شود!


هنوز هم سر حرفم هستم با این تفوت که حالا 10 سال گذشته،یعنی ایران تا حداکثر 20 سال دیگر تجزیه می شود!
کی حاظر است شرط ببندد؟
خودمان را گول نزنیم ،چیزی که دوست داریم با چیزی که واقعیت دارد و دارد اتفاق می افتد فرق می کند.

لشگر ظفرمند اسلام بعد از شکست ایرانیان و قتل عام مردان و به بردگی بردن زنان و کودکان ایرانی،تمام تلاش خود را به کار بست تا دیگر کشوری به نام ایران نباشد.
اولین قدم حذف جشنها و مراسم سنتی ایرانیان،از بین بردن زبان و لباس ایرانی و تمام منابع علمی و دینی ایرانیان بود
اما جنبش شعوبیه نشان داد که حتی اگر دینی هم به ایران بیاید رنگ و بو ی ایرانی می گیرد! نهایت اش این است که میترا (نگهبان آب) تبدیل می شود به زهرا که مهریه اش آب است!
اینجا بود که قوم مهاجم به این تنیجه رسید که باید کاری بکند!
قوم مهاجم سعی کرد که سنتهای باستانی ایرانی را (که در همه جای ایران وبین همه قوم های ایرانی جریان داشت) و باعث یکدلی و هماهنگی ایرانیان بود از بین ببرد:
در یک جلسه مذهبی در مورد حذف نوروز تصمیم گیری می کدند:
نظر برخی این بود که اعلام کنند عاشورا در نوروز اتفاق افتاده تا به این وسیله بتوانند از جشن جلوگیری کنند اما نظرآیت الله...مرجع بزرگ شیعه در ای مورد بسیار جالب بود: "اگر حتی اعلام کنیم که عاشورا در نوروز بوده،مردم به بهانه عاشورا به یاد نوروز و جشن باستانی خودشان می افتند!"
یکی از سنتهای قوم مهاجم جنگ قبیله ای بود،12 ماه سال را با قبیله های مجاور می جنگیدند،بعدها که متوجه شدند 12 ماه جنگ انها را از زندگی کردن بازداشته اشت ،چهار ماه را برای جنگ حرام اعلام کردند،وگفتند در این چهار ماه کار کنیم!
قوم مهاجم می دانست که بهتری را بری فلج کردن یک ملت متحد،درگیری قبیله ایست،
قوم مهاجم باید تمام جنبشهای ایرانیان را به جای جنبشی ایرانی ،تبدیل به جنبشی قبیله ای می کرد تا دیگر کسی نگران آنچه بر سر ترک،عرب ایرانی،کرد،لر،فارس و... می آید نباشد(هم قبیله ای من که نیستند!)
حالا قرنهاست دیگر رستم از گوشه ای از سرزمین ایران به کمک گوشه ای دیگر نمی رود و قرنهاست بابک به خونخواهی ایرانیان کشته شده قیام کرده بود مرده است.
شاید 100 سال بعد از ایران نیز جز نامی باقی نماند!
دوست ندارم اینگونه باشد ولی هست!