ما اينيم

به چهارپایه وارفته زیر پایش نگاه کرد و پیش خودش فکر کرد که چندمین نفری است که روی این چهارپایه ایستاده؟قبلی ها هم همین احساس را داشتند؟هیچ وقت فکر نمی‌کرد که در لجظه به این مهمی اینقدر بی‌خیال باشد،یاد تولد سال قبلش افتاد، خنده‌اش گرفت که نتوانسته بود با یک فوت چهارده تا شمع را خاموش کند،باورش نمی‌شد که در این لحظات بتواند بخندد.به ماهی‌سیاه کوچولو فکر کرد که دایی جواد برایش آورده...

از سیمین بهبهانی :دلم گرفته، ای دوست! هوای گریه با منگر از قفس گریزم کجا روم ، کجا من؟کجا روم که راهی به گلشنی ندارمکه دیده بر گشودم به کنج تنگنا مننه بسته ام به کس دل نه بسته کس به من دلچو تخته پاره بر موج رها رها رها منز من هر آن که او دور چو دل به سینه نزدیکبه من هر ان که نزدیک از او جدا جدا مننه چشم دل به سویی نه باده در سبوییکه تر کنم گلویی به یاد آشنا منزبودنم چه افزود ؟ نبودنم...