ترس‌های ما
این گفتمان از یک گفتگوی طولانی در یک پیاده روی با باسپارتو در ذهنم شکل گرفت...
این که بگردم و ببینم در اعماق وجودم از چه چیزهای می‌ترسم و چقدر این ترس‌ها واقعی است؟
- منظورم ترس از سوسک!،تاریکی،ارتفاع و... نیست -
و اگر ترس،ترسی واهی است، چطور می‌شود درمانش کرد.
خیلی به این موضوع فکر کردم،
راستش تمام ترس‌های مسخره را که کنار بگذاریم بیشتر از همه از دو چیز می‌ترسم:
1-بزرگترین کابوس من از زمانی که به یاد دارم خداحافظی بوده،یعنی مجبور شوم با آدمهایی که به آنها عادت کرده ام برای همیشه خداحافظی کنم.
برای همین هم همیشه از خداحافظی فراری بوده‌ام
2-ترس دوم اما عجیت‌تر است،
ترس از فلج شدن و اینکه دیگر نتوانم راه بروم!
خب کسانی که من را از نزدیک می‌شناسند می‌دانند که بزرگترین تفریح من بعد از مطالعه و فیلم دیدن ،پیاده‌روی است. خیلی شب‌ها 3-4 ساعت نیمه شب توی خیابان قدم می‌زنم،
بعضی وقت‌ها خواب می‌بینم که فلج شده ام،و با ترس از خواب بیدار می‌شوم و پاهایم را حرکت می‌دهم که مطمئن شوم فقط خواب بوده و هنوز می‌توانم راه بروم.
به نظر شما ترس‌های من قابل درمان است؟
ترس‌های شما چطور؟
چقدر عجیب است و قابل درمان؟
پستها
بعد از مدتها یک خنده اساسی فرمودیم! نمیدانم ایمیل ' آقا پرفسور ابراهیم میرزایی بنیاد پیدایش علم حق و عدالت از زمین تا آسمانهای بیکران &...
۴ نظر :
همه آدمها ترسهایی در وجودشان هست. من هم!
بزرگترین ترس من تنهایی است. یعنی می ترسم که یکروز تنها شوم...دوستی همدمی کسی را نداشته باشم که با او تا نیمه های شب قدم بزنم ... ترس دیگری که دارم این است که یک نفر بیاید و کسی را که دوست دارم از من بگیرد و ببرد...
نمیدانم چگونه می توانم ترسهایم را درمان کنم ولی شاید زندگی بدون این ترس ها کمی بی مزه شود...
ترس دیگرم این است که به پنجاه برسم و ببینم که خیلی عقبم!
...ببینم که دیگه زالی نیستم
راستی یادم رفت بگویم. مدتی است که خیلی به مرگ فکر می کنم ولی هنوز نمیدانم که از او می ترسم یا نه!
un hasasiati ke to ru pahat dari man ru dastam daram. gahi oghat be nabudane dastam fekr mikonam hameye vujudam milarze... chizaye digei ham hast ke azashun betarsam...
amma tanha javabi ke be khodam midam ine :"felan ke hamchin ettefaghi nayoftade, har vaght oftad tasmim migiram chikar konam."
من از مردن خيلي مي ترسم . جون به نظرم اون طوري كه بايد مي بودم نبودم و هنوز دنبال فرصتي هستم تا...
ارسال یک نظر