ما اينيم

دولت خواب آلوده هادی خرسندی عزیز ظاهرا کتابی داره به نام آیه های ایرانی ، البته ما که کتاب رو تو ایران خودمون حتی از دست فروش های روبروی دانشگاه هم پیدا نکردیم!(نه تو رو خدا می خواستی پیدا هم کنی؟ )
یکی از شعر های این کتاب رو از تو سایت خودش پیدا کردم
هر کی این کتاب رو سراغ داره(یا اگه دور از چشم هادی خان اگه PDF اشو داره می شه لطف کنه منم بی نصیب نذاره؟


سحرم دولت بيدار به بالين آمد
گفت برخيز که آن خسرو شيرين آمد
قدحی درکش و سرخوش به تماشا بخرام
تا ببينی که نگارت به چه آيين آمد
حافظ

دولت خواب آلوده

سحرم دولت خواب آلوده
آمد و گفت بخواب آسوده

که نه آن خسرو شيرين آمد
نه نگارت بهر آئين آمد

پس مبادا قدحی در بکشی
بتماشا همه جا سر بکشی

گفتم آن دولت بيدار چه شد؟
مژده آمدن يار چه شد؟

گفت آن دولت بيدار، افتاد
کودتائی شد و از کار افتاد

تيغ بيدادگران کاری شد
يار هم صيغه اجباری شد

رفت از طرف چمن، باد صبا
وز خرابات مغان، نور خدا

دوره سرو و گل و لاله گذشت
آتش و دود شده دامن دشت

باغبان رفته و گل پژمرده
گرگ آهوی ختن را خورده

اجنبی ريشه گل را چيده
مزرع سبز فلک خشکيده

گفتم از داس مه نو چه خبر؟
گفت نه داس، نه چکش، نه تبر

آرزوها، همه بر باد شده
دست يغماگری آزاد شده

بوستان رفت بتاراج خزان
خفه شد نای نی، از بانگ اذان

نوبه زهد فروشان آمد
سيل تزوير، خروشان آمد

سيل آمد، همه دنيا را برد
جعفر آباد و «مصلی» را برد

در ره کعبه بيابان هم نيست
پای را خار مغيلان هم نيست

نيست در دير مغان، شيدائی
دفتری در گروی صهبائی

يار خوی کرده و خندان لب نيست
اهل آن صحبت و آن مطلب نيست

قدسيان مانده پريشان و خموش
برنيايد دگر از عرش خروش

هيچ بی گريه، دمی سر نکنند
شعر حافظ دگر از بر نکنند

نه زميخانه و می، نام و نشان
نه کسی در طلب پير مغان

رفته در پوشش چادر ساقی
نيست چيزی دگر از او باقی

گشته پنهان به پس پرده تار
خنده جام می و زلف نگار

نيست ديگر ز ملائک خبری
که بکوبند زميخانه، دری

باغ فردوس درش بسته شده
آدم از دست خدا خسته شده

گفتم آن دلبر پر شور کجاست
ترک شيرازی مشهور کجاست

گفت او هم ز وطن کنده شده
در سمرقند، پناهنده شده

خال هندوئی خود، کرده عمل
شده همرنگ مقيمان محل

گفتم اميد مسيحا نفسی؟
گفت او مرد و نفهميد کسی!

گفتم آن خلوتی نافه گشا؟
گفت از ترس شلوغی زده جا

گفتم آن خسرو شيرين دهنان؟
گفت شد رهبر خونين کفنان

گفتمش چهچهه مرغ سحر؟
گفت عصرانه بريدندش سر

گفتمش يوسف کنعان آمد؟
گفت از چاه به زندان آمد

گفتمش راست بگو حق با کيست؟
جنگ هفتاد و دو ملت سر چيست؟

گفت دعوا سر جنگ افزار است
بهترين سود در اين بازار است

گفتمش هيچ در اين عهد و زمان
« بوی بهبود از اوضاع جهان؟»

گفت از بهر تو فريادرسی
نيست غير از خود تو، هيچ کسی
نقل از کتاب « آيه هاي ايراني »